
Dat dit de gemoederen nog steeds bezighoudt blijkt uit de noodkreet van de Andelse afdeling van de Protestants Christelijke Ouderen Bond. In een artikel in het BD van afgelopen week alarmeert de ouderenorganisatie over de korte grafrusttermijn en over de noodzakelijkheid: de Andelse begraafplaats zou nog ruimte bieden tot 2023.
Het is bizar om er aan te denken dat je een jaar of tien na je begrafenis al weer moet verhuizen naar een verzamelgraf. Maar ook een merkwaardig dilemma voor nabestaanden moet het zijn te overwegen of zij dienen te betalen voor een verre verwant.
Ook heeft het iets onrechtvaardigs; alsof het voor een select gezelschap is voorbehouden om eeuwig te worden herinnerd. Anderen hebben pech, er is later niets meer terug te vinden dan overlijdensberichten, op te vragen bij de Andelse website Dat@Gene.
In ieder geval jammer, dat er nooit meer legendes en discussies kunnen ontstaan rondom mysterieuze graven.
1 opmerking:
En wat gebeurt er eigenlijk met die sprekende stenen?
Een reactie posten